من ایرانی نیستم چون نامم عربی ست 

من ایرانی نیستم چون وقتی به دنیا آمدم در گوشم اذان عربی خواندند 

من ایرانی نیستم چون روزی که به مدرسه رفتم پدر و مادرم قران بالای سرم گرفتند  

و در مدرسه ایین محمد را به من اموختند نه..

پندار نیک کردار نیک گفتار نیک 

من ایرانی نیستم چون وقتی ازدواج کردم به ایین عرب ها و با زبان عربی ازدواج کردم 

من ایرانی نیستم چون هزار کیلومتر راه را طی میکنم تا به پابوس امام هشتم شیعیان و نواده پیامبر اعراب بروم اما کمی آنسوتر به آرامگاه فردوسی نمیروم 

من ایرانی نیستم چون اعیاد فطر و قربان و غدیر و مبعث را تبریک میگویم و شادباش میشنوم 

اما نمیدانم جشن سده چه روزی ست 

من ایرانی نیستم چون دهه محرم سیاه میپوشم وبا سر و روی گل آلود عزادار خاندانی میشوم که سرزمینم را گرفتند 

مردانش را کشتند‌ و زنانش را به غنیمت بردند اما روز مرگ بابک خرمدین را نمیدانم 

من ایرانی نیستم چون حرف که میزنم بیشتر به عربی میماند تا فارسی 

من ایرانی نیستم چون عرب ها پ ندارند و من میگویم فارسی نه پارسی 

من ایرانی نیستم چون در کشوری به دنیا آمدم که روی پرچمش عربی نوشته اند 

من آرزوی ایرانی بودن هم ندارم 

چون آنقدر دست نیافتنی است که آرزویش هم نمیتوان کرد 

من حسرت ایرانی بودن دارم 

                                                                  (احمد شاملو)